Wat boosheid je vertelt

Afgelopen week waren er drie (!) momenten dat ik boos was. Ik vond het opvallend dat het drie keer in een week was. Ik zie mezelf als een kalm persoon die niet snel boos wordt. Boosheid komt bij mij niet in één keer opzetten, meestal heb ik wat tijd nodig om te begrijpen wat ik voel. Na het een tijdje te laten sudderen, kwam ik tot de conclusie dat ik BOOS was. 

Wist je dat ‘boos zijn’ een gevoel is, en dat een gevoel kort of vluchtig is? Een gevoel zet gemiddeld 90 seconden op en kan tot fysieke uiting komen. Bij boosheid gaat je hart sneller kloppen en kan je sneller gaan ademen. Als je vervolgens gedachten aan dit gevoel koppelt, dan worden het emoties. Emoties zijn sterke indicatoren voor wat jij belangrijk vindt in deze wereld, hoe jij je in deze wereld positioneert, hoe jij je tot de rest van de wereld verhoudt en welke normen en waarden jij belangrijk vindt. We kennen positieve waarden toe aan positieve emoties zoals blijdschap, vreugde, zelfverzekerd, voldaan, geliefd. 

Boosheid is echter een emotie die vaak gepaard gaat met negatieve gevoelens of gedachten. Die negatieve gevoelens ervaren we liever niet. Ze roepen een vervelend, oncomfortabel, stressvol en verwarrend gevoel op. Vanuit holistisch perspectief behoort boosheid echter tot ons menszijn. Boosheid mag bestaan, deze emotie hoeft niet te worden weggedrukt of te veranderen. Uiteindelijk is de boosheid er om jou te dienen. 

Ten eerste zegt boosheid iets over jouw grenzen.

Ten tweede wakkert boosheid een bepaald vuurtje in je aan. Dit zorgt ervoor dat je in beweging komt. Sommige mensen worden hierdoor agressief en willen vechten, maar de boosheid kan ook worden gebruikt om je huidige situatie te veranderen in een nieuwe, gewenste situatie. 

Mensen hebben de neiging om reactief te reageren. Denk bijvoorbeeld aan ruziemaken. Mensen verheffen hun stem en schreeuwen naar elkaar, maken elkaar verwijten, gaan misschien wel met dingen gooien. Dat is niet constructief. Het is oké om uiting te geven aan je emotie, maar in een ruzie wordt boosheid vaak op de ander geprojecteerd. De ander heeft iets fout gedaan waardoor jij boos bent. Als je merkt dat je je volledige woede op de ander richt, is dat het moment om bij jezelf ten rade te gaan wat de reden is waardoor je wordt geraakt. Je mag de emotie als ‘boosheid’ herkennen en verder onderzoeken. Dat kan niet als je reactief en direct reageert tijdens een ruzie.

Wat is er gebeurd, waardoor ik me boos voel? En waardoor heb ik het gevoel dat de ander mijn grens overgaat of mij niet respecteert? Als je geneigd bent om je emoties op te slaan, te ‘binnenvetten’, word je ook uitgenodigd om op zelfonderzoek uit te gaan. De boosheid mag er zijn, merk op wat de boosheid met je doet. Misschien adem je sneller, zijn je spieren gespannen of heb je heel veel boze gedachten over een situatie. Voel het, observeer het en kijk er van een afstandje naar.

Als je hebt geïdentificeerd waarom je boos bent, dan kan je er vervolgens expressie aan geven. Als het in relatie is tot een ander, dan kan je overgaan op een gesprek of andere consequenties. Spreek uit waarom je boosheid ervoer, hoe dat voelde en welk deel er in je werd geraakt. Ook helpt het om te communiceren wat je van de ander nodig hebt, zodat die persoon de volgende keer rekening kan houden met jou(w grenzen). 

Misschien voel je niet de behoefte om een gesprek aan te gaan met de ander, maar wil je wel expressie geven aan boosheid of woede. Dan kan je iets doen waardoor je stress ontlaadt, waardoor je boosheid verdwijnt. Sommige mensen gaan sporten (boksen, hardlopen, tennissen, you name it) om via de fysieke weg de stress te laten wegvloeien. Anderen willen de boosheid op een creatieve manier expressie geven, door bijvoorbeeld te gaan schilderen. Of om gedachten op papier te zetten, zodat deze niet meer in je hoofd of lijf ronddwalen. In beide gevallen (fysiek of creatief) gaat het erom dat de emotie is gevoeld en er weer uit mag. Zo verlaat de emotie je lichaam, in plaats van dat hij zich in je lichaam opslaat. Vervolgens mag je de emotie ook weer loslaten. Je hebt je les geleerd, je begrijpt waar de boosheid vandaan komt. 

Vorige week was ik dus drie keer boos. Drie keer! Dit had te maken met dat mijn grens werd overschreden. In de eerste instantie werd ik boos op die persoon, maar na verder onderzoek werd ik ook boos op mezelf. Hoe kon ik het zover laten komen? Ik had mijn grens niet duidelijk gecommuniceerd, terwijl mijn lichaam duidelijk allerlei signalen aan mij doorgaf. Die signalen kwamen volop weer naar bovendrijven tijdens mijn zelfonderzoek. Het was voor mij het teken om er iets mee te doen en mezelf serieus te nemen. Ik ervoer dus twee keer boosheid in dezelfde situatie: ik was boos op de ander en boos op mezelf.

Ik heb een gesprek gevoerd met die persoon (alles is weer oké :-)), maar heb me ook voorgenomen om beter op mezelf te letten en naar signalen te luisteren die mijn lichaam afgeeft. Dit heeft me doen inzien dat ik meer behoeftes mag uitspreken, ook als die wellicht oncomfortabel zijn voor de ander. Dit is wat ik bedoel met het vuurtje dat gepaard gaat met boosheid. Het is makkelijk om dat vuurtje op iemand anders, je trigger, los te laten, maar je kan het dus ook gebruiken om bij jezelf na te gaan wat je zou willen veranderen aan de situatie als die zich nog een keer voordoet.

De derde keer boosheid was eerder verontwaardiging om hoe er met mij werd omgegaan. Samenvattend hecht ik waarde aan de norm ‘behandel een ander zoals je zelf behandeld wil worden.’ Als dit niet gebeurt, dan voelt het oneerlijk, gepasseerd en onzeker voor mij. Dit uiten naar de ander zorgt ervoor dat ik me weer gelijkwaardig aan de ander voel.

De boosheid die ik omschrijf in mijn eigen ervaringen is allang verdwenen, de situaties dienen louter als voorbeeld. Ik wil benadrukken dat elke emotie er mag zijn, zowel positief als negatief, en dat elke emotie ruimte mag krijgen. Met dit artikel hoop ik jou daartoe te inspireren! 

2 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *